Ես ուրբաթ օրը ջրում էի Աստղադիտարանի պատշգամբում հարմարավետ տեղավորված ծաղկանոցը և նկատեցի իմ ամենասիրելի ծաղիկը՝ Վայրի Կակաչները, նրանք բազմել էի պատուհանի տակ՝ թագուհու նման :Երբ հարցրեցի Ընկեր Անուշից, թ՞ե ինչպես են նրանք ծաղկել նա պատասխանեց.
-ՙՎաչե ջան, այդ սերմերը տրմադրել էր մեզ Տիկին Նունեն: Ես դրանք ցանել էի տարբեր թաղարներում, բայց միայն այստեղ են ծաղկել՚՚:
Ես դրանից շատ ուրախացա, որովհետև ես շատ եմ սրիում Կակաչներ , դրանք ուղղակի հրաշք ծաղիկներ են:Ըստ ինձ մեր ծաղիկների թագուհին Կակաչն է,այնպիիսի ծաղիկ, ինչպիսին Կակաչն է չկա ամբողջ աշխարհում :Երբ անցնում եմ ինչ որ ամայի վայրով ու տեսնւմ եմ նրանք ծաղկած , ուղղակի հիանում եմ ,որովհետև նրանց հարկավոր չէ խնամել, նրանք շատ ինքնավստահ , ազատ ,ինքնակամ ծաղիկներ են այդ պատճառով ես սիրում եմ նրանց:
Քամու բերած
Կարմիր կակաչ,
Ուր է սիրտդ,
Ուր թողեցիր:
Ճանապարհին,
Սարին,
Քարին:
Թե սիրտը քո
Մոլորեցրին
Նրանք,
Ում որ ճանապարհին
Բարև տվիր…
Ուր ես հիմա
Քամու բերած,
Քամու տարած
Կարմիր կակաչ…
Վաչե Խաչատրյան 