Guten Abend, ich bin Vache. Ich bin 15 jahre alt. Ich war in Deutshland vor 2 Monaten. Ich bin In Deutchland in die St. Benedickt Katholische Schule gegangen. Jetzt lerne ich in der Schule “Mchitar Sebastaci”, in der 7. Klasse. In dieser Schule fühle ich mich ganz gut. Ich liebe meine Lehrerinnen- Frau Gohar, Frau Vanuhi und Frau Ani. Meine deutche Schule ist fast gleich in armenische Schule. Es ist sehr schön und gut. Ich möchte aber nach Deutschland fahren, weil ich meine Stadt Düsseldorf liebe. Aber ich liebe auch Jerewan. Jerewan ist meine Stadt und es ist sehr schön. In deutscher Schule haben wir das gelernt, was man hier. Jetzt habe ich viele Freunden in Armenien. Meine Hobby ist die Hilfe. Ich bin fast Schauspieler, ich möchte Schauspieler und Koch werden. Danke, dass ihr es gelesen habt. Auf Wiedersehen .
Էօրնեական դպրոցում (Էջմիածին)
Մենք շատ հետաքրքիր ժամանակ անցկացրեցինք Էաջմիածնի դպրոցում :Մենք գնացինք դպրոցի Համակարգչային դասարան և այնտեղ շատ գեղեցիկ անակնկալ մատուցեցինք նրանց: Քանի որ մենք միշտ 9:00- ից մինչև 9:20-ան անց ենք կացնում Մարմարիա սրահում:Մենք նրանց համար երգեցինք և պարեցինք Էջմիածին երգը և հետո նրանք սովորեցրեցին մեզ մի հետաքրքիր պար որի անունը ճիշտն ասած չեմ հիշում : Իսկ հետո մենք նստեցինք հայոց լեզվի դասին այնտեղ շատ հետաքրքիր էր ինձ համար համենային դեպս:Ինձ դուր եկավ այդ դպրոցը և այնտեղ ես ինձ զգում էի ինչպես իմ տանը:
Գրափարի թարգմանություն
Այն օրը մոտեցան Հիսուսին և ասացին ով է մեզնից երկնքի արքայության մեջ:Եվ իր մոտ կանչեց Հիսուսը մի մանուկ և կանգնեցրեց նրան նրանց մեջ և ասաց .Ամբողջը ասեմ ձեզ եթե դուք չդառնաք և չլինեք իբրև մանուկներ չեք մտնի երկնաըին արքայության մեջ: Ով կխոնարվի իբրև մանուկի առջև նարան է երկնքի մեծ արքայությունը ով ընդունի այս մանուկին իմ անունի փողարեն ինձ կնդունի:
Ինձ թվում է որ այս առակը խրատում է այն մարդկանց ում հոգին մաքուր չէ և նրանց ովքեր և նրանք ովքեր չեն ցանկանում ընդունել , որ պետք է լինել շիտակ , բարի և բարեգութ :Այս առակը ինձ ուսուցեց լինել շիտակ , պարզ և բարի :
Yeghishe Charents
Yghishe Charents was born in March 13 1897 was an Armenian poet, writer and public activist. Charents was an outstanding poet of the twentieth century touching upon a multitude of topics that ranged from his experiences in the First World War socialist revolution and more prominently, on Armenia and Armenians. He is recognized as the main poet of the 20th century in Armenia. Yeghishe Charents was born Yeghishe Abgari Soghomonyan in Kars Eastern Armenia then a part of the russian Empire in 1897 to a family involved in the rug trade. He first attended an Armenian elementary school, but later transferred to a Russian technical secondary school in Kars from 1908 to 1912. He spent much of his time in reading. In 1912, he had his first poem published in the Armenian periodical Patani Tiflis. Amid the upheavals of the First World War and the Armenian Genocide in the Ottoman Empire he volunteered to fight in a detachment in 1915 for the Caucasian Front. In July 1936, when Soviet Armenian leader Aghasi Khanjian was killed Charents wrote a series of seven sonnets. After Komitass death he wrote one of his last great works Requiem aternam in Memory of Komitas 1936. A victim of Stalinism, he was charged for counterrevolutionary and nationalist activity and imprisoned during the 1937 Great Purge. He died in prison hospital. All his books were also banned. Charents younger friend, Regina Ghazaryan buried and saved many manuscripts of the Armenian poet. Charents was rehabilitated in 1954 after Stalin’s death. His works were translated by Boris Pasternak, Arseny Tarkovsky, Louis Aragon, Marzbed Margossian, Diana Der Hovanessian.
A commemorative stamp of 40 kopecks was issued by the Soviet Union in 1958 honoring Charents after his rehabilitation. Another commemorative stamp of 150 Armenian drams as well as a commemorative coin of 100 Armenian drams were issued by the Republic of Armenia in 1997. The new Republic of Armenia currency denomination for 1000 drams carried on one of its two sides the photo of Charents and a famous quotation in Armenian of one of his poems: I love the sun sweet taste of Armenia .
Yghishe Charents was born in March 13 1897 was an Armenian poet, writer and public activist. Charents was an outstanding poet of the twentieth century touching upon a multitude of topics that ranged from his experiences in the First World War socialist revolution and more prominently, on Armenia and Armenians. He is recognized as the main poet of the 20th century in Armenia. Yeghishe Charents was born Yeghishe Abgari Soghomonyan in Kars Eastern Armenia then a part of the russian Empire in 1897 to a family involved in the rug trade. He first attended an Armenian elementary school, but later transferred to a Russian technical secondary school in Kars from 1908 to 1912. He spent much of his time in reading. In 1912, he had his first poem published in the Armenian periodical Patani Tiflis. Amid the upheavals of the First World War and the Armenian Genocide in the Ottoman Empire he volunteered to fight in a detachment in 1915 for the Caucasian Front. In July 1936, when Soviet Armenian leader Aghasi Khanjian was killed Charents wrote a series of seven sonnets. After Komitass death he wrote one of his last great works Requiem aternam in Memory of Komitas 1936. A victim of Stalinism, he was charged for counterrevolutionary and nationalist activity and imprisoned during the 1937 Great Purge. He died in prison hospital. All his books were also banned. Charents younger friend, Regina Ghazaryan buried and saved many manuscripts of the Armenian poet. Charents was rehabilitated in 1954 after Stalin’s death. His works were translated by Boris Pasternak, Arseny Tarkovsky, Louis Aragon, Marzbed Margossian, Diana Der Hovanessian.
A commemorative stamp of 40 kopecks was issued by the Soviet Union in 1958 honoring Charents after his rehabilitation. Another commemorative stamp of 150 Armenian drams as well as a commemorative coin of 100 Armenian drams were issued by the Republic of Armenia in 1997. The new Republic of Armenia currency denomination for 1000 drams carried on one of its two sides the photo of Charents and a famous quotation in Armenian of one of his poems: I love the sun sweet taste of Armenia .
Yghishe Charents was born in March 13 1897 was an Armenian poet, writer and public activist. Charents was an outstanding poet of the twentieth century touching upon a multitude of topics that ranged from his experiences in the First World War socialist revolution and more prominently, on Armenia and Armenians. He is recognized as the main poet of the 20th century in Armenia. Yeghishe Charents was born Yeghishe Abgari Soghomonyan in Kars Eastern Armenia then a part of the russian Empire in 1897 to a family involved in the rug trade. He first attended an Armenian elementary school, but later transferred to a Russian technical secondary school in Kars from 1908 to 1912. He spent much of his time in reading. In 1912, he had his first poem published in the Armenian periodical Patani Tiflis. Amid the upheavals of the First World War and the Armenian Genocide in the Ottoman Empire he volunteered to fight in a detachment in 1915 for the Caucasian Front. In July 1936, when Soviet Armenian leader Aghasi Khanjian was killed Charents wrote a series of seven sonnets. After Komitass death he wrote one of his last great works Requiem aternam in Memory of Komitas 1936. A victim of Stalinism, he was charged for counterrevolutionary and nationalist activity and imprisoned during the 1937 Great Purge. He died in prison hospital. All his books were also banned. Charents younger friend, Regina Ghazaryan buried and saved many manuscripts of the Armenian poet. Charents was rehabilitated in 1954 after Stalin’s death. His works were translated by Boris Pasternak, Arseny Tarkovsky, Louis Aragon, Marzbed Margossian, Diana Der Hovanessian.
A commemorative stamp of 40 kopecks was issued by the Soviet Union in 1958 honoring Charents after his rehabilitation. Another commemorative stamp of 150 Armenian drams as well as a commemorative coin of 100 Armenian drams were issued by the Republic of Armenia in 1997. The new Republic of Armenia currency denomination for 1000 drams carried on one of its two sides the photo of Charents and a famous quotation in Armenian of one of his poems: I love the sun sweet taste of Armenia
Գրափարի Թարգմանություն
Լսեք ահա սերմնացանը ելավ սերմ ցանելու.Եվ սերմ ցանելու ժամանակ և պատահեց այնպես սերմանելու ժամանակ մի սերմ ընկավ ճանապարհի մոտ , եկավ թռչունը և կերավ այն. Եվ մյուսը ընկավ քարքարոտ վայր ուր հող չկար և արագ ծլեց.Քանի որ հողը լավը չեր և արևնել ծագեց այն չորացավ քանի որ արմատններ չուներ. Եվ մյուսը ընկավ փշերի մեջ , փշերը բարջրացան և խեղտեցին նրան և այն պտուղ չտվեց. Եվ մյուսը ընկավ բարեբեր հողի մեջ և մեծացավ պտուղ տվեց և առաջին անգամ երեսուն պտուղ երկրորդ անգամ վացուն իսկ մյուս անգամ հարյու պտուղ:
Առակը ցանկանում է ասել , որ մարդիկ տարբեր են և կապ չունի թե մարդը որ շրջապատ է ընկնում փողվում է բայց ես համամիտ չեմ առակի ասելիքի հետ եթե մարդը լավ մարդ է նա չի փողվի և կմնա այն ինչ կա . Ես համաձայն չեմ այս առակի ասելիքի հետ այն սերմերը կարող էին ընդիմանալ և սեմանեին եթե մենք այս առակը հասկանանք ուղիղ իմաստով ապա այս սերմերը վատ սերմեր էին :Մարդիկ տարբեր են և ես չեմ ընդիմանում (վատ) բնավորություն ունեցող մարդկանց այլ փորձում եմ օգնել նրանց և դարձնել լավ մարդիկ:
Վաչե Խաչատրյան 